منریس تاپلی جام جهانی را با عجله آغاز کرد و در اولین برد خود در این تورنمنت، رتبه برتر بنگلادش را با دو ویکت از بین برد که کاملاً قابل درک است. پس از جام جهانی T20 و IPL سال گذشته، این سومین تورنمنت جهانی او در سال گذشته است و در دو دوره دیگر نیز نتوانست به مقام سوم برسد.

بسیاری از ملوانان با صدماتی دست و پنجه نرم می کنند که نتیجه اجتناب ناپذیر مجبور شدن بدن به تکرار حرکات بسیار غیرطبیعی با سرعت بالا و فرکانس بالا است و توپلی چندین مورد از آنها را تحمل کرد. اما وضعیت متفاوتی در دو تورنمنت بود که آنها را به پایان رساند: در حالی که سال گذشته برای یک مسابقه تدارکاتی در بریزبن بدن خود را گرم می کرد، به عقب بر روی بالشتک های مرزی زمین خورد و موفق شد رباط های مچ پای خود را پاره کند، قبل از اینکه وارد زمین شود. بنگالورو در ماه مارس و دررفتگی شانه

توپلی می‌گوید: «من فکر می‌کنم همیشه دو دسته از مصدومیت‌ها وجود دارد. “شکستگی های استرسی وجود دارد که می تواند از مدیریت رخ دهد. وقتی توسط کسی استخدام می‌شوید و به شما می‌گویند کاسه بازی کنید، عقب‌نشینی زیادی وجود ندارد. اما در هند و جام جهانی سال گذشته باید از خود بپرسید برای جلوگیری از این اتفاق چه کاری می توانید انجام دهید؟ اگر حرفه ای نیستید و در نهایت با آسیب همسترینگ یا چیزی مشابه مواجه شدید، ممکن است خودتان را مقصر بدانید. اما وقتی از طناب مرزی عبور می کنم و روی زمین می افتم به کدام انگشتان می توانم اشاره کنم؟

به این تجربیات، حضور او در جام‌های جهانی دیگر را هم اضافه کنید – دعوت شدن به تیم 2021 T20 به عنوان جایگزین مصدوم بدون استفاده از اواسط مسابقات، و دو حضور در T20 جهانی 2016، همچنین در هند، زمانی که او با مشکل مواجه شد. آسیب شانه به جراحی نیاز خواهد داشت – و شما با سالها جاه طلبی ناامید، رویاهای شکسته و انفجار شادی و آرامشی که به دنبال موفقیت او در مسابقه روز سه شنبه در دارمسالا بود، درمان خواهید شد، جایی که او با چهار ویکت حیاتی به پایان رسید.

تاپلی می‌گوید: «وقتی به اینجا آمدم، قطعاً احساس می‌کردم که کارهای ناتمام با جام‌های جهانی وجود دارد. این بسیار ناامیدکننده بود که سال گذشته فرش در آخرین لحظه از زیر پایم کشیده شد. من در سال 2016 اینجا بودم و می توانستم بازی کنم، اما یک مشکل شانه داشتم. و بعد از آن سال 2019 را از حاشیه تماشا کردم زیرا کمرم را جراحی کردم. اما این بار خودم را در پنبه پیچیدم و اینجا بودن خوب است. واقعاً فکر نمی کنم در جام جهانی و IPL پیشرفت سطحی داشته باشم.»

مصدومیت مچ پا او سه ماه طول کشید تا بهبود یابد و دو بازی او در رویال چلنجرز بنگلور تنها اقدام او در تقریباً شش ماه گذشته بود. تاپلی می‌گوید: «این بد است که مجروح شوید و نتوانید کاری را که در آن مهارت دارید و دوست دارید انجام دهید. تماشای اینکه دیگران ویکت‌های شما را می‌گیرند یا دویدن‌های شما را گل می‌کنند، چیز ترسناک دیگری است. اما باید از خود بپرسید: در اینجا چه گزینه هایی وجود دارد؟ آیا دور هم می نشینی و برای خودت متاسف می شوی یا فقط ورزش می کنی و به حالت کامل برمی گردی؟

به نظر می رسد که احساسات زیادی برای رساندن او به دارمسالا وجود داشته است، اما او با وجود فشار مضاعف که تنها بازیکنی بود که به تیمی وارد شد که در بازی افتتاحیه ضعیف عمل کرد، کاملاً بی خیال بازی کرد. او می‌گوید: صادقانه احساس می‌کردم که این فقط یک ODI دیگر است.

از معرفی خبرنامه گذشته بگذرید

پس از راه اندازی خبرنامه

توپلی می‌گوید: «من فکر می‌کنم شما می‌توانید در همه چیز گرفتار شوید و روایتی در مورد این که باید برنده شوید، بسازید. “ما چنان استعدادی در رختکن داریم که اگر بهترین بازی خود را انجام دهیم، 9 بار از 10 بازی در سمت راست آن نتیجه قرار می گیریم. این بیشتر در مورد آرامش بود و هرکس کار خود را انجام می داد.”

انگلیس روز چهارشنبه به دهلی می رود و روز یکشنبه در آنجا با افغانستان بازی خواهد کرد. توپلی همچنان قصد داشت زمان از دست رفته را جبران کند و با بازی در هفت بازی باقیمانده تیمش در گروه شروع کرد. او می‌گوید: «حرف‌های زیادی در مورد این برنامه وجود دارد. هر پنج روز یک مسابقه وجود دارد. بین هر مسابقه سه روز تمرین وجود دارد و نیازی به حضور در برخی از آنها نیست. همه ما کریکت کانتی بازی کرده‌ایم، می‌تواند زمان بسیار گرمی باشد – این حداکثر بیش از 70 بازی است و واقعاً پیاده‌روی در پارک است.