در حالی که اندی موری در روز جمعه در یک هفته به یاد ماندنی دیویس کاپ در منچستر بازگشت خود را در برابر لئاندرو ریدی از سوئیس تکمیل کرد، پیروزی او استانداردهای یکی از بهترین دوران حرفه ای تمام دوران در این مسابقات را حفظ کرد: موری در 18 سال خود 33-3 بود. رکوردهای انفرادی را شکست.

این بازتابی از عظمت او و همچنین قد و قامت او در طول بیشتر دوران برتر تنیس بریتانیا است. برای اینکه بریتانیا به عنوان یک تیم ملی به هر چیزی دست پیدا کند، هر بار که به میدان می رفت چنین برتری لازم بود. وقتی آنها شکست خوردند، انگلیس شکست خورد.

اوضاع چگونه تغییر کرده است؟ یکی از موضوعات واضح هفته گذشته در منچستر، قدرت عالی تیم انگلیسی در چند سال اخیر و توسعه تعدادی از بازیکنان نخبه انفرادی و دونفره بود که بار را به اشتراک گذاشته بودند.

هر یک از اعضای تیم سهمی در موفقیت امسال دارند. کامرون نوری با دو برد انفرادی تیم بریتانیا را در مسابقات سخت مقدماتی فوریه روی خاک رس و در ارتفاع بالا در کلمبیا رهبری کرد. اما در منچستر، بازیکن شماره 1 بریتانیا تنها عضو تیم بود که موفق به کسب یک لاستیک نشد.

صرف نظر از این، هر بازیکن دیگری قدم برداشت. اندی موری و جک دریپر با پیروزی از پشت در مسابقات سخت انفرادی کمک کردند. نیل اسکوپسکی در دو بازی تعیین کننده، از جمله در جریان آشفتگی یکشنبه شب، عملکردی استادانه داشت و قبل از اینکه او و دن ایوانز به تساوی مقابل فرانسه دست پیدا کنند، چهار امتیاز بازی را نجات داد.

اما هیچ بازیکنی بیشتر از ایوانز که عملکرد رهبری باورنکردنی اش بر پیشرفت او در اواخر دوران حرفه ای اش تاکید بیشتری داشت کمک نکرد. ایوانز همیشه در مورد اشتیاق خود به جام دیویس صریح و مشتاق بوده و 14 سال در این تیم حضور ثابتی داشته است.

اما او همیشه توانایی پیروزی را نداشت.

این بازیکن 33 ساله نیمی از دوران حرفه ای خود را خارج از 100 تیم برتر، بدون انضباط و به طور قابل توجهی با موفقیت سپری کرده است. تبدیل او از یک هیچ کس به یک بازیکن عالی و همیشگی 30 بازیکن برتر که می تواند با هرکسی در هر دو حالت انفرادی و دونفره رقابت کند، چشمگیر و تحسین برانگیز است.

موفقیت ایوانز همچنین نشان دهنده اهمیت جام دیویس و توانایی آن برای رسیدن به مناطقی است که تورنمنت های گرند اسلم در آن حضور ندارند، چه در بریتانیا و چه در سراسر جهان. رویاهای ایوانز برای تبدیل شدن به یک تنیسور حرفه ای با مسابقات جام دیویس که در دوران جوانی او برگزار شد، نه در ویمبلدون بلکه در اطراف بیرمنگام تثبیت شد.

ایوانز روز یکشنبه گفت: “دلیل اینکه من در ابتدا تنیس بازی می کردم، جام دیویس بود.” به یاد دارم که آمریکا، پرتغال، تایلند را تماشا کردم… همه این مسابقات در بیرمنگام بود و این یکی از اولین آشنایی های من با تنیس بود. بدیهی است که ویمبلدون اما نزدیک محل زندگی من نبود. این اولین معرفی من بود. برای من بازی برای کشورت در جام دیویس مهمترین چیز بود و هنوز هم هست.”

از معرفی خبرنامه گذشته بگذرید

پس از راه اندازی خبرنامه

در طول دهه گذشته، بریتانیا میزبان مسابقات جام دیویس در گلاسکو بوده است. در حالی که درست است که LTA پس از موفقیت موفقیت آمیز اندی و جیمی موری، اسکاتلند را هدف قرار داده است، این که 29 سال است هیچ برابری در منچستر وجود نداشته است، تکان دهنده است.

منچستر که در نهایت فرصت میزبانی داده شد، وارد عمل شد. 13000 نفر فروخته شده AO Arena در روز یکشنبه بزرگترین جمعیت دیویس کاپ در بریتانیای کبیر در تاریخ 123 ساله این رویداد بود. جایی در سکوهای ورزشگاه منچستر، بازیکن جوانی از دیدن تیم انگلیس در آستانه شکست الهام گرفت و قبل از اینکه برای کسب پیروزی تجمع کند.

قرعه کشی مرحله یک چهارم نهایی دیویس کاپ بعدازظهر سه شنبه برگزار می شود و انگلیس در مالاگا یک بازی سخت از مرحله یک چهارم نهایی را پیش رو دارد. آنها با صربستان نواک جوکوویچ یا ایتالیا روبرو خواهند شد که می توانند به جانیک سینر و متئو برتینی ببالند.

برای بازیکنان بریتانیایی، جام دیویس انگیزه بیشتری به دوره پاییز اضافه کرد. ماه های پایانی یک فصل طولانی و طاقت فرسا می تواند دشوار باشد زیرا بازیکنان برای انگیزه تلاش می کنند و بیداد می کنند. اما اکنون آنها برای خیلی بیشتر بازی می کنند.

کیفیت چهار بازیکن برتر انفرادی به این معنی است که همه چیز برای بازی وجود دارد و هیچ چیز از پیش تعیین شده نیست. هر یک از آنها ماه های پایانی را سپری خواهند کرد که بدانند فرم و عملکرد آنها نقش مهمی در تصمیم گیری در مورد اینکه آیا وقت خود را در مالاگا در زمین بگذرانند یا تشویق روی نیمکت بازی خواهد کرد.