اسir خروج آلستر کوک از کریکت درجه یک به اندازه خروج او از بازی بین المللی تماشایی نبود. پنج سال پیش، او یک قرن مقابل هند مقابل جایگاهی مملو از ورزشگاه بیضی گلزنی کرد. خداحافظی او با کریکت داخلی ماه گذشته در یک مسابقه مرطوب و پاییزی در نورثهمپتون کم سکنه بود، جایی که اسکس محبوبش ناامیدانه به دنبال عنوان قهرمانی کانتی بود و با یک اینینگ شکست خورد. اما او از آن دسته ای نیست که نگران این موضوع باشد. او هرگز در مرکز توجه قرار نگرفته است، و مدت زیادی در این اطراف بوده است تا منتظر خداحافظی کاملاً طراحی شده دیگری باشد.

با این حال، یک لحظه است. یکی از بزرگترین بازکنان انگلیس و گلزن برتر آن کشور در آزمون کریکت به پایان دوران درخشان و خارق العاده خود رسیده است. کوک 161 تست را بازی کرد و هرگز کنار گذاشته نشد (امثال دان بردمن، ریکی پونتینگ و جو روت همگی این را تحمل کردند). او تنها یک بازی را به دلیل مصدومیت در سال 2006 از دست داد. حتی فوق‌العاده‌تر این بود که او پس از بازنشستگی از کریکت تست، پنج سال دیگر برای اسکس بازی کرد.

کریکت‌بازانی که برای یک دهه یا بیشتر در سطح بالا بازی کرده‌اند، اغلب با ترک عرصه آزمون، به سرعت به آن پایان می‌دهند. مایک آترتون، اندرو استراوس، ناصر حسین و مایکل وان نیز همینطور بود. فقط شکست های آزمایشی مانند گریم هیک و مارک رامپراکاش ادامه یافت.

اما کوک فاش کرد که هنوز از چالش زدن و سر و صدای اتاق رختکن لذت می برد و مدت هاست که بازنشسته شده است. او ممکن است پادشاه کریکت و شوالیه قلمرو شده باشد، اما هرگز به دنبال سوء استفاده از موقعیت خود نبود. هرگز هیچ فحاشی یا لطفی در کار نبود. او خوشحال بود که چند سال دیگر در چلمسفورد حضور داشت.

من برای اولین بار او را دیدم که در کنار همکارش در اسکس، راوی بوپارا، برای تیم زیر 19 ساله های انگلیس می جنگد. برداشت اول ممکن است گمراه کننده باشد. بوپارا تندولکار با لنت هایش روی زمین بود و توپ را به صورت ابریشمی نوازش می کرد و جلب توجه می کرد. در مقابل، چپ چپ در انتهای دیگر کمی دست و پا چلفتی، عمل گرا بود و هدفی جز خسته کردن چشم ها نداشت.

اما تفاوت دیگری به زودی آشکار شد: کوک به خفاش کردن ادامه داد. او حتی در نوجوانی با توپ بازی می کرد نه مثل یک مرد. تکنیک او را درک کرد. او می‌دانست که کجا باید دویدن خود را انجام دهد (این در طول زندگی طولانی او تقریباً بدون تغییر باقی ماند). به طرز وحشیانه ای موثر و روان بود. او در برش و شوت زنی بسیار خوب بود و دفاع را می دانست. تنها زمانی که او در بهترین فرم و در صلح با جهان بود، قفل درایو پنهان را باز کرد. اسکوپ رد شد. ما به زودی متوجه شدیم که او می تواند برای مدت طولانی بدون عرق کردن، خفاش کند.

صعود او در رده های انگلستان چندان منظم نبود. در سال 2006، او از دریای کارائیب، جایی که در تیم A انگلستان حضور داشت، به ناگپور در مرکز هند دعوت شد. این یک سفر طاقت فرسا تقریباً 24 ساعته بود، جایی که جایگزین اضطراری با آرامش 60 و 104 اینینگ را ارائه داد. همیشه یک کلوچه سخت در اینجا وجود داشت که او به خوبی آن را پنهان می کرد. لبخند آماده، نگاه – و صدای پسر گروه کر – به علاوه طبیعتی دوست‌داشتنی که خود را به خود نشان می‌دهد، گاهی اوقات عزمی را که برای ده‌ها سال بول‌بازان در سراسر جهان را ناامید کرده بود، رد می‌کرد.

اولین برخورد در سال 2009 حاکی از آن بود که او ذهن خود را می دانست. ما در شام جوایز گپ زدیم و او گفت که تعداد زیادی شهرستان درجه یک وجود دارد. من تا حدودی با این استدلال موافق بودم، اما متعجب بودم که چگونه می‌توانیم تعداد سنت‌هایی را که بیش از صد سال قدمت دارد کاهش دهیم. او گفت: «آسان است. “برش آنچه در زیر پارتیشن دوم است”. منطق خاصی در این کار وجود داشت، اما در آن زمان به معنای خداحافظی با میدلسکس و ساری بود. او ممکن است اکنون متفاوت فکر کند (تا حد زیادی برای یورکشایر تسکین یافته است).

از معرفی خبرنامه گذشته بگذرید

پس از راه اندازی خبرنامه

چند سال بعد کوک کاپیتان انگلیس شد و ما به موضوع حساس کوین پیترسن و تبعیدش از تیم انگلیس پرداختیم. من با تبریک به او به خاطر عمل گرایی و دیدگاهش در بازگرداندن پیترسن برای تور هند در سال 2012، جایی که انگلستان پس از از دست دادن اولین تست (شاید بزرگترین دستاورد کوک به عنوان کاپیتان) برنده این سری شد، شروع کردم. پیترسن، مانند کوک، در این سریال به طرز درخشانی ضربه زده است. حرفم را قطع کردند و گفت: اگر دست من بود، او را انتخاب نمی کردم. رفتار پیترسن با اشتراوس در سال 2011 تصمیم کوک را گرفته بود و او به راحتی نظر خود را تغییر نمی دهد.

ضربه او عزم شدید او را بهتر از سخنانش آشکار کرد. گاهی اوقات تصور می شد که او از نظر زیبایی شناسی کمی خشن است، اما حضور روری برنز و دام سیبلی پس از بازنشستگی در راس تیم انگلستان، گاهی اوقات باعث می شد که کوک به طرز مثبتی به نظر گوورسکی در چین به نظر برسد.

حالا که او پای ثابت رادیو است، باید بیشتر از روی حرف هایش قضاوتش کنیم. او ریتم تست مسابقه ویژه را درک می کند، زیرا در جوانی شنونده ثابتی بوده است. او به سرعت در حال تبدیل شدن به جمع‌کننده‌ای دوست‌داشتنی و با بصیرت فزاینده است که هرگز به دنبال استدلال برای استدلال نمی‌گردد. اما اکنون که او به‌عنوان یک بازیکن کاملاً بازنشسته شده است، ممکن است به مرور زمان نقش بسیار مهم‌تری را در بازی ایفا کند تا صرفاً زیباسازی امواج رادیویی.